Zastąpienie albumin u pacjentów z ciężką sepsą lub wstrząsem septycznym AD 4

Porównania objętości płynów i danych fizjologicznych w czasie przeprowadzono za pomocą dwuczynnikowej analizy wariancji dla powtarzanych pomiarów. Obliczono oszacowanie przeżycia według metody Kaplana-Meiera i porównaliśmy je, stosując test log-rank. Przeprowadziliśmy skorygowaną analizę, stosując silną regresję Poissona dla wyników binarnych. W analizie post hoc pierwotne i główne drugorzędne wyniki oceniano u pacjentów, którzy mieli wstrząs septyczny i u tych, którzy nie mieli wstrząsu septycznego w momencie rejestracji. Niejednorodność efektów leczenia wśród podgrup oceniano za pomocą testu dla wspólnego względnego ryzyka. Do wszystkich analiz wykorzystano oprogramowanie SAS, wersja 9.2 (SAS Institute). Wyniki
Badana populacja
Od sierpnia 2008 r. Do lutego 2012 r. Losowo 1818 pacjentów z ciężką sepsą przydzielono losowo 20% albuminy i roztworu krystalofanu (910 pacjentów) lub sam roztwór krystaloidu (908) do wymiany płynu. Zgodnie z protokołem, rejestracja pacjentów była podzielona na straty w zależności od odstępu czasu, w którym pacjent spełniał kryteria kliniczne w przypadku ciężkiej sepsy i randomizacji: 6 godzin lub mniej (579 pacjentów [31,8%]) w porównaniu z ponad 6 godzinami (1239 [68,2%]) . Łącznie 8 pacjentów zostało wyłączonych z analizy (2 pacjentów z grupy albuminy z powodu wycofania zgody, a 5 z grupy albuminy i z grupy krystaloidów z powodu błędu randomizacji) (ryc. S1 w dodatku uzupełniającym) .
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka pacjentów na linii podstawowej. Po obserwacji, dane dotyczące śmierci po 90 dniach były dostępne dla 888 z 903 pacjentów (98,3%) w grupie albuminy i dla 893 z 907 (98,5%) w grupie krystaloidów. Wyjściowa charakterystyka była podobna w obu badanych grupach, z wyjątkiem niewielkiej nierównowagi w liczbie pacjentów z dysfunkcją narządu i wartości nasycenia ośrodkowego żylnego tlenu (Tabela 1). Pierwotne miejsce zakażenia, rodzaj zidentyfikowanego mikroorganizmu i odsetek pacjentów otrzymujących antybiotyki były podobne w dwóch grupach (Tabela
Fluidoterapia i efekty leczenia
Podczas pierwszych 7 dni grupa albuminy, w porównaniu z grupą krystaloidów, otrzymywała znacznie większą objętość 20% roztworu albuminy (P <0,001) i mniej roztworu krystaloidów (P <0,001). W grupie albuminy podanie 20% roztworu albuminy stanowiło średnią dzienną średnią wynoszącą 4,3% (odstęp międzykwartylowy, od 2,9 do 5,8) całkowitej podawanych płynów. Całkowita dzienna ilość podawanych płynów w pierwszych 7 dniach nie różniła się istotnie między grupą albuminy i grupą krystaloidów (odpowiednio 3738 ml [odległość międzykwartylową, 3174 do 4437] i 3825 ml [odległość międzykwartylowa od 3205 do 4533]; P = 0,10) (tabela S3 w dodatkowym dodatku).
Rysunek 1
[przypisy: korona stomatologia, bronchografia, myringotomia ]