Rentgenografia w chorobach uszu, nosa, gardla i krtani

Obecność papki w przełyku utrudnia znacznie z powodu zamazania obrazu późniejsze wykonanie ezofagoskopii. Rentgenografia w chorobach uszu, nosa, gardła i krtani rozwija się w duży i jeden z najtrudniejszych działów rentgenografii ogólnej i każda klinika, oddział otolaryngologiczny czy lekarz- specjalista korzystają z niej w coraz szerszym zakresie. Coraz więcej też zajmują się nią szczególnie specjaliści-otolaryngolodzy. Rentgenografia pozwala, dzięki przedstawieniu stosunków anatomicznych i możliwych odchyleń, unikać w czasie operacji niepotrzebnych powikłań, jak np. zranienia zatoki esowatej w przypadkach jej przodowania lub bocznego położenia, otwarcia jamy czaszkowej, gdy sklepienie jamy bębenkowej jest nisko ustawione itp. Dalej, przedstawia ona rozległość i cechy zmian wywołanych przez sprawy czy to zapalne, czy nowotworowe i pozwala wyciągnąć wnioski co do wskazań i możliwości operacyjnych. W przypadkach wątpliwych powtarzanie zdjęć w różnym czasie oraz porównanie narządów symetrycznych, da nieraz również wyjaśnienie. Bardzo często dopiero z jej pomocą stawiamy- właściwe rozpoznanie. Nie umniejsza jednak ona w niczym wartości i nie zastępuje innych sposobów rozpoznawczych, a pełną wartość zyskuje dopiero we wspólnej, krytycznej ocenie w każdym poszczególnym przypadku wszystkich objawów klinicznych : wyników wszystkich wykonanych prób i badań. [przypisy: nfz skierowania sanatorium kolejka, skubani cda, terg allegro ]