Początkowy wynik jest nieskuteczny – co dalej ad

Na przykład w badaniu z zastosowaniem bisoprololu w porównaniu z placebo u pacjentów ze skurczową niewydolnością serca, 6 współczynnik ryzyka dla pierwotnego wyniku, zgon z jakiejkolwiek przyczyny, wynosił 0,80 (95% CI, 0,56 do 1,15, P = 0,22). Jednak w przypadku tylko 621 pacjentów próba była słabsza. Na szczęście sponsorzy przetrwali, a kolejne badanie CIBIS II, w którym uczestniczyło 2647 pacjentów, wykazało, że śmiertelność była niższa wśród osób, które otrzymywały bisoprolol, niż wśród osób otrzymujących placebo (współczynnik ryzyka 0,66; 95% CI, 0,54 do 0,81; P <0,0001). Należy zauważyć, że szacowana o 34% niższa śmiertelność przy stosowaniu bisoprololu w tym większym badaniu mieściła się w 95% przedziale ufności podanym w pierwszym badaniu. Ogólnie, gdy badanie jest zbyt małe, aby wykryć skromne efekty leczenia, właściwe jest opisanie wyników jako niejednoznacznych, a nie negatywnych. Odpowiednio zasilane badanie wymaga zgromadzenia wystarczającej liczby zdarzeń związanych z pierwotnym wynikiem, co można osiągnąć poprzez rekrutację większej liczby pacjentów, zapisanie pacjentów obarczonych większym ryzykiem, wydłużenie okresu obserwacji, określenie wyniku, który występuje częściej (w tym zastosowanie złożonego leczenia). wyniki) lub ich kombinację.
Czy pierwotny wynik był odpowiedni (czy dokładnie zdefiniowany).
Zastosowanie złożonego wyniku zwiększa liczbę podstawowych zdarzeń, ale niekoniecznie powoduje wzrost mocy statystycznej. Na przykład w badaniu PROactive 8, w którym porównywano pioglitazon z placebo u pacjentów z cukrzycą typu 2, złożonym pierwszorzędowym wynikiem była śmierć, zawał mięśnia sercowego, udar, ostry zespół wieńcowy, chirurgia wewnątrznaczyniowa lub amputacja nogi. Przy 514 pierwotnych zdarzeniach w grupie pioglitazonu w porównaniu z 572 pierwszymi zdarzeniami w grupie placebo, wartość P wynosiła 0,08. Dla bardziej konwencjonalnego złożonego wyniku śmierci, zawału mięśnia sercowego lub udaru, było 301 zdarzeń w grupie pioglitazonu w porównaniu do 358 zdarzeń w grupie placebo (P = 0,03). W związku z tym dodanie dodatkowych składników spowodowało tylko losowy hałas, a tym samym osłabienie potencjalnie rzeczywistego efektu w nieistotności.
Próba sukcesu może zależeć od definicji wyników i metod zastosowanych do ich rozstrzygnięcia. Na przykład badanie CHAMPION PLATFORM dla kangrelidu w porównaniu z klopidogrelem u pacjentów poddawanych przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) 9 zostało wcześniej przerwane z powodu daremności, ponieważ nie wykazano, że kangrelor był korzystny w odniesieniu do pierwotnego wyniku leczenia (zgon, zawał mięśnia sercowego lub niedokrwienie- po rewaskularyzacji w ciągu 48 godzin). Jednak definicja zawału mięśnia sercowego w przebiegu okołozabiegowym nie wykazała skutecznie zawałów, które wystąpiły wkrótce po PCI u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym z rozpoznaniem biomarkerów; dokładniejsza definicja zawału mięśnia sercowego mogła przyczynić się do pozytywnego wyniku.10 W związku z tym w kolejnym badaniu CHAMPION PHOENIX, 11 wzrost i spadek biomarkerów i zdarzeń klinicznych uważano za ostrożniejsze w celu lepszego rozróżnienia okołoprocedurowych zawałów mięśnia sercowego. Stwierdzono mniejszą o 22% częstość pierwotnego wyniku 48-godzinnego (zgon, zawał mięśnia sercowego, zakrzepica w stencie lub rewaskularyzacja z niedokrwieniem) z kangrelorem niż z klopidogrelem (P = 0,005) i
[przypisy: kardiolog dziecięcy radom, szynkowar allegro, nfz kielce sanatorium ]